Partner przy porodzie ?

Facet powinien rodzić czy być w tym czasie w knajpie?

Gdy zaszłam w ciążę nie mogłam się doczekać aż brzuch urośnie tak, aby nikt nie miał wątpliwości, że spodziewam się dziecka a nie że mam po prostu kilka kilo za dużo. Nie mogłam się doczekać kupowania spodni ciążowych (przecież już przed zrobieniem testu czułam że normalne spodnie są za ścisłe),oraz zajęć w szkole rodzenia. Z  tego błogiego stanu wyprowadził mnie szybko mąż , który stanowczo stwierdził, że do szkoły rodzenia  chodzić nie będzie. Równie stanowczy był w przekonaniu, że przy porodzie też go nie będzie.

Jeśli facet zarzeka się, że przy porodzie nie chce być, absolutnie nie zmuszamy go do tego. Ten wyjątkowy widok rodzącej kobiety może zapisać się w jego głowie na za długo, może niepotrzebnie zapamiętać nie to co powinien i może wyjść z tego więcej szkody niż pożytku. A jeszcze nie daj Boże zemdleje nam to to i zamiast skupić się na oddychaniu będziemy musiały reanimować . Sama chciałam żeby był przy mnie, wiedział że jest to dla mnie ważne, ale nie zmuszałam.

Do porodu jeszcze miałam trochę czasu, ale jak go przekonać, żeby poszedł ze mną do szkoły rodzenia? Z Mamą iść? Eee, nie! Jesteś ojcem i musisz ze mną pójść, nie pójdę sama! Prosiłam, błagałam, wierciłam dziurę w brzuchu i nic. W końcu powiedziałam żeby poszedł ze mną na pierwsze zajęcia, jak mu  się będzie bardzo nie podobać to nie będę go zmuszać na następne. Trochę łez ciężarnej i stał się cud. Powiedział że zrobi to dla mnie i pójdzie do szkoły.  Po pierwszych zajęciach nie zrezygnował (na szczęście okazało się że pierwsze zajęcia były najciekawsze), mało tego po pierwszych zajęciach zaczął przebąkiwać że przy porodzie chyba będzie chciał być. Nie wiem co podziałało, ważne że miałam jakiś cień nadziei. Im było bliżej porodu tym było bardziej pewne że będzie ze mną, ustaliliśmy że jak w trakcie stwierdzi że nie da rady to wyjdzie i żebym go nie zatrzymywała, obydwoje nie chcieliśmy żeby był przy skurczach partych. I w sumie było jak zaplanowaliśmy, na szczęście był ze mną w najdłuższej i najcięższej fazie porodu, jak zaczęły się skurcze parte to wyszedł, położna  zawołała go na ostatni skurcz kiedy malutka wyskoczyła i nawet przeciął pępowinę.

Ważna jest obecność partnera przy porodzie, facet który nie widział porodu nie wie ile wysiłku kosztuje kobietę urodzenie dziecka, nie jest w stanie tego docenić. Odstawi partnerkę do szpitala z rzadkimi, mało bolesnymi skurczami (chociaż jadąc do szpitala zapewne będziesz twierdziła że masz już bolesne skurcze, ale za parę godzin zmienisz zdanie), później przyjedzie do  szpitala jak już będziesz dzieciaczka trzymać w ramionach i dojdziesz do siebie. Pomyśli sobie, phi, kobiety są stworzone do rodzenia dzieci, żadna o filozofia, w sumie to jak pierdnięcie. Nigdy już się nie dowie jaki to wysiłek.

Fakt, nie musi oglądać porodu „z dupy strony”, po co ma Cię zapamiętać taką? Jeszcze za często będzie sobie przypominał te widoki. Ale za rączkę trzymać powinien, albo Ty jego.

Aha – łożysko powinno być też zakazanym widokiem – na każdym facecie który je widział robi ogroooomne wrażenie…